Ik ga voor goud!

Het is weer onderzoeken-week: tijd voor de controle die ik – gelukkig – regelmatig krijg sinds mijn diagnose borstkanker. En waar veel mensen achteraf terugblikken, schrijf ik mijn teksten meestal voorafgaand aan zo’n week. Ik geloof in de kracht van je gedachtes en hoe die van invloed is op de mindset waarmee je de onderzoeken ondergaat. Dit keer ga ik voor goud! En een positieve, krachtige mentaliteit is mijn eerste voorbereiding.

Intervaltraining

Ik vergelijk mijn leven sinds ik geraakt werd door kanker regelmatig met het hordenlopen. De ene keer is de horde laag en neem ik die met het grootste gemak, terwijl een volgende gevoelsmatig zo hoog reikt dat me die aanzienlijk meer moeite kost.

Zo voelden de afgelopen maanden – we hebben het over eind 2024 en begin 2025 – als in een soort intervaltraining, waarbij de diverse hordes elkaar in hoogte afwisselden. De hoogste ‘hindernissen’ in het parcours hadden niets met mijn eigen gezondheid te maken, maar vooral met de zorg voor anderen.

En ja, een hordehoogte heeft ook te maken met de lading die ik er (achteraf) zelf aan geef. Maar ook externe factoren zijn van invloed op de hoogte. Datzelfde geldt voor de afstand tussen de gevoelsmatige hindernissen. Soms ligt de regie in die tijdsplanning buiten mijn bereik, maar als het enigszins lukt, ben ík degene die de onderlinge afstanden bepaal.

Zuiver goud

Een voorbeeld daarvan is het plannen van mijn onderzoeken. Bloedprikken, een CT-scan, een MRI én natuurlijk de nabespreking van de resultaten, vormen dit keer de basis voor mijn hordeloop-parcours. Ik zet deze hordes nu heel bewust op een korte afstand van elkaar. Zodat ik ze ogenschijnlijk snel en gemakkelijk kan nemen. Het kan maar gebeurd zijn.

Nu hoor ik je zeggen: “Maar Tien, bloedprikken stelt toch niks voor? Hoe kun je dat nu als horde zien?” Dat klopt, bloedprikken heeft normaliter niet zo heel veel impact. Wanneer je echter geraakt wordt door kanker, wordt elke naald een drama. De prikangst die zich daarna ontwikkelt, vormt plots een horde die ik verplicht moet nemen. Of ik dat nu wil of niet.

En dus zorg ik in de voorbereiding van mijn afspraken voor een positieve mindset en vertel mezelf met krachtige stem: “Ik ga voor goud!” Waarom goud, is dat niet te hoog gegrepen? Nee hoor, zeker niet. Goud zuivert, ruimt op en helpt me ‘oude’ ballast loslaten. En goud staat onder meer voor genezing, bewust(zijn) en innerlijke wijsheid. Gouden gedachtes in mijn hoofd geven me een overwinnaarsmentaliteit.

Pot goud

Het is de dag van de CT-scan. Als mijn man en ik de parkeerplaats van het ziekenhuis oprijden, verschijnt ineens een kleurrijk en hoopgevend voorteken. Een heuse regenboog siert de lucht boven het ziekenhuis. Hoe bijzonder en hoe mooi.

En ja, je kent me. Nieuwsgierig en spiritueel als ik ben, zoek ik natuurlijk meteen de betekenis op van de regenboog.

“De regenboog geeft aan dat positieve energie jouw kant op komt. De regenboog moedigt je aan te groeien en positief te blijven. Het is als een zachte duw om helder te blijven stralen en liefde te omarmen. Blijf nieuwsgierig en het geeft je hoop!”

Daar heb ik weinig aan toe te voegen. Nou ja, vooruit dan … eentje omdat die zo mooi past in de metafoor. Die figuurlijke pot goud van de regenboog voedt de kracht van mijn gedachten. Met een opgeruimd gevoel en vol zelfvertrouwen betreed ik de entree van het ziekenhuis.

Gouden tips

Eenmaal in de scan start de intussen alom bekende riedel. Ik lig in mijn uppie op een zo comfortabel als mogelijk gemaakt bedje. Van achter de schermen verzoekt de verpleegkundige me vervolgens regelmatig en volgens een ritmisch patroon:

• Adem in
• Adem vasthouden
• Adem maar weer door

Ik merk dat, ondanks dat ik niet bang of angstig ben, mijn lichaam in een staat van alertheid gaat zodra de scan begint. Hoe mooi zou het zijn als de verpleegkundige een verzoek toevoegt aan die vaste riedel:

• Adem in
• Adem vasthouden
• Adem maar weer door
• Ontspan je lichaam

Bij die laatste toevoeging voel je de stress en spanning uit je lichaam vloeien, parallel aan de eventuele vloeistof van een infuus.

Je kunt natuurlijk ook zelf die laatste zin – een oppeppende affirmatie – in je eigen gedachten toevoegen. Vooral als je oprecht bang of angstig bent, helpt die extra zin je. Probeer het maar eens. Je ligt aanzienlijk meer ontspannen en relaxter in de scan. En dat geeft je weer vertrouwen en goede moed.

Goud gewonnen!

Ik ging voor goud en dat is me gelukt! De onderzoeken zijn achter de rug, de resultaten besproken. Alle uitslagen zijn goed! Wat heerlijk, ik geniet van het moment en voel me een echte winnaar. Ik heb goud gewonnen!

Over ongeveer drie maanden mag ik weer. En ook dan stel ik het hordelopenparcours met de grootste zorg en aandacht samen. Tot die tijd neem ik de nodige rust voor verder herstel om zo straks weer fit aan de start te staan.